کنارم که هستی زمان هم دستپاچه می شود...


عقربه ها دو تا یکی میپرند...

اما همین که می روی!!!

تاوان دستپاچگی های ساعت را هم من باید بدهم!


جانم را میگیرند

لحظه های بــــــــــــــــــــــــــــی تــــــــــــــــــــــــــو!!!!..

هیــــــــــچ زنی را نباید کَـــــــــــــــم دوست داشت!

یا باید دیــــــــــــوآنــــــــــه وآر دوست داشت..

یا اَصــــلــــــــــــــاََ دوست نداشت..

کَـــــــــــــــــم دوست داشته شدن برای زنــــــــــهــــــآ,

مَـــــــــــــرگـــــــبــــــــــــــــآر است!

مرا ببر

به همان روز

همان ساعت

و همان خیابان

که تو عابر بودی و ُ

من

ناشناس.

بار دیگر

برگرد و نگاهم کن

این

آخرین تصویری ست که از خود

به یاد دارم

بیـــــا تـا آسمــان هنـــــوز گـریــــــه مـی کـنـــــد ،

روی سنـگفـــــرش خیــــابـان بـرقصیــــم

حرف مــــردم بـه یـک استـــکان چــــایِ داغ نمـی اَرزد !

وقتـــــی از مـــــوهـای خیـــسِ مـن ،

شعــــــر چکّــــه کـنـــــد ،

روی لـب هــــــای تــو ...

 روزگار ، نبودنت را برایم دیکته می کند

و نمره ی من باز می شود : صفر

هیچ وقت نبودنت را یاد نمیگیرم !

بیتابم و دل برای دیدار تو تنگ است

تقصیر دلم نیست نگاه تو قشنگ است